doberman
Rys historyczny
Rasa wywodzi się z Niemiec, a jej nazwa pochodzi od nazwiska Karla Fryderyka Louisa Dobermanna (1834 - 1894) jej twórcy, pierwszego hodowcy, który był również lekarzem, poborcą podatkowym, policjantem i oprawcą. Nigdzie nie odnotowano jakich ras użył do stworzenia dobermana, ale były to prawdopodobnie: owczarek, rottweiler, wyżeł niemiecki, oraz być może beauceron z wyżłem weimarskim. W celu uszlachetnienia rasy w późniejszych latach, dobermana skrzyżowano z terrierem manchesterskim i greyhoundem, co poprawiło jego walory fizyczne oraz sylwetkę. Wyhodowane psy często były używane jako psy stróżujące i policyjne. Liczne stosowanie ich w służbie policyjnej doprowadziło wówczas do nadania im przydomka "psy żandarmów". W łowiectwie były używane przeważnie do zwalczania dzikich drapieżników.
Wygląd
Doberman jest średnio - duży, silnie zbudowany, muskularny.
Budowa
Budowa dobermana powinna sprawiać wrażenie kwadratowej, co jest typowe zwłaszcza dla psów. Długość tułowia od rękojeści mostka do guza siedzeniowego nie powinna u psów przekraczać 5%, a u suk 10% wysokości w kłębie.
Mechanizm ruchu
Ma on duże znaczenie zarówno dla zdolności użytkowej, jak i eksterieru psa. Chód jest elastyczny, zwinny, swobodny i obszerny. Przednie kończyny wyrzucane są możliwie jak najdalej. Kończyny tylne zapewniają wydajną i elastyczną siłę napędową. Kończyna przednia z jednej strony i kończyna tylna z drugiej strony są jednocześnie wyprowadzane do przodu. Ogólne wrażenie chodu dobermana przypomina chód rasowego konia dorożkarskiego.
Szata i umaszczenie
Najczęściej spotykanymi odmianami umaszczenia są: czarny - podpalany oraz czekoladowy i czekoladowy - podpalany. FCI nie dopuszcza innych odmian kolorystycznych, jednak istnieją dobermany: błękitne, izabelowate, białe. Sierść powinna być krótka, gęsta i ściśle przylegająca do ciała psa. Podszerstek jest niedopuszczalny.
Zachowanie i charakter
Doberman jest psem o zrównoważonym, silnym charakterze. Mimo swego temperamentu i ruchliwości potrafi zachować spokój. Jest psem przywiązującym się silnie do członków rodziny, jego kontakty z dziećmi powinny być pod nadzorem osób dorosłych. Wymaga bliskiego kontaktu z człowiekiem oraz szkolenia w zakresie posłuszeństwa ogólnego. Pełen temperamentu i energii, wymaga sporej, codziennej porcji ruchu.
Użytkowość
Pies obronny i stróżujący, towarzyszący, domowy. Współcześnie rasa ta jest także zaliczana do ras psów służbowych - policyjnych.
Zdrowie i pielęgnacja
Dobermany mają dość wrażliwy układ pokarmowy, na ogół to pies zdrowy - późno starzejący się. Miewa problemy z systemem trawienia, niektóre psy (zwłaszcza brązowe) maja skłonność do alergii skórnych. Dobermany, podobnie jak inne psy o posturze i charakterze sportowca, mogą mieć zwłaszcza w młodości problemy z układem sercowo-oddechowym i nie powinny być zbyt forsownie ćwiczone. Brak podszerstka i delikatna skóra sprawiają, że pies ten zimą w naszym klimacie stosunkowo łatwo marznie i potrafi się przeziębić.
Jego krótki, twardy i ścisłe przylegający do skóry włos nie wymaga wiele pielęgnacji. Trzeba koniecznie pamiętać o czyszczeniu uszu (zwłaszcza o zwierząt o uszach nie kopiowanych), przycinaniu pazurów (jeśli nie ściera ich sobie biegając) oraz o zapobieganiu powstawania kamienia nazębnego.