hermelin
Hermelin to maleńki króliczek zaliczany do króliczych miniaturek. Wszystkie rasy miniaturowe mają właściwie tylko jedno zastosowanie – sklepy zoologiczne. Z powodu niewielkich rozmiarów nie nadają się do hodowli na mięso czy futro, są za to ulubieńcami tysięcy dzieci na całym świecie.
Waga dorosłych królików miniaturek nie powinna przekraczać 1,5 kg. Optymalna waga dla hermelina w wieku 8 (i więcej) miesięcy to 1-1,29 kg. Każde odchylenie powyżej tej wagi (ale nie więcej, niż do 1,5 kg) i poniżej (aż do 0,70 kg) jest dopuszczalne, ale niżej punktowane.
Hermelin jest króliczkiem zbudowanym harmonijnie i proporcjonalnie. Jego dość duża głowa jest bardzo krótka, ale szeroka. Spłaszczony nieco pyszczek sprawia wrażenie „żabiego”. Czoło jest szerokie, pokryte licznymi włosami. Oczy dość duże, wypukłe, bystre. Uszy stojące, o długości 5-5,5 cm, mięsiste, mocno osadzone, zaokrąglone na końcach i silnie owłosione. Szyja krótka, prawie niewidoczna. Tułów krępy, walcowaty. Kończyny krótkie, grube, silne, o białych pazurkach. Ogon króciutki.
Futerko hermelina jest bardzo gęste, sprężyste i jedwabiste. Długość włosów to 1,8 do 2 mm. Barwa okrywy włosowej jest śnieżnobiała. Końcówki włosów są błyszczące, co nadaje futerku srebrzysty połysk.
Hermelin występuje w dwóch odmianach – czerwonookiej (Hec) i niebieskookiej (Hen). Obie odmiany mają nieskazitelnie białe futerko i różnią się od siebie jedynie kolorem oczu.
Króliczek trzymany w domu, nie rozmnażany i nie pokazywany na wystawach nie musi być ideałem dokładnie odpowiadającym wzorcowi. Hermelin hodowany profesjonalnie nie może jednak nie spełniać standardów rasy. Jeżeli zbyt bardzo odbiega od wzorca (np. jest zbyt lekki lub zbyt ciężki, ma uszy dłuższe niż 7 cm, jego włosy okrywowe są zbyt długie lub zbyt krótkie, posiada szary, żółty lub rudawy nalot na białym futerku, itp.) niestety powinien zostać wyeliminowany z dalszej hodowli, by nie zanieczyścić genów następnych pokoleń.
Hermelin (bez względu na to, czy perfekcyjnie odpowiada wzorcowi, czy też nie) jest króliczkiem o pogodnym, łagodnym charakterze, skorym do zabaw i psot. Idealnie nadaje się do domowych „hodowli”, czyli jest po prostu doskonałym, niewymagającym wiele rodzinnym pupilem. Należy jednak pamiętać, że żadne zwierzątko, nawet ten wyglądający jak maskotka maleńki króliczek, nie jest zabawką i trzeba koniecznie przestrzec dzieci przed takim traktowaniem go. Jest to zwierzątko bardzo delikatne i wrażliwe i niestety bardzo łatwo je skrzywdzić.
