dalmatyńczyk

Rys historyczny

Psy te w średniowiecznej Dalmacji wykorzystywane były jako gończe, a później, w XVII wieku jako obronne. W XVIII wieku sprowadzone do Wielkiej Brytanii. Zanim jednak dotarły do Anglii, odbyły długą podróż poprzez kraje basenu Morza Śródziemnego, gdzie trafiły z Dalmacji pod nazwą wyżły regusańskie lub legawce dalmatyńskie, a następnie z Francji jako psy galicyjskie dotarły na Wyspy Brytyjskie. Rasa ta przywędrowała do Polski pod nazwą Dalmatinnis[potrzebne źródło].

Wygląd

Głowa dalmatyńczyka o brązowych łatach

Szata i umaszczenie

Umaszczenie jest czystoj] białe z ostro odgraniczonymi,okrągłymi czarnego lub wątrobianobrązowego koloru cętkami. Pojawiają się one już u około dwutygodniowych szczeniąt, które rodzą się białe. Średnica plam wynosi 20-30 mm. Plamki na głowie, pysku,uszach, nogach, ogonie i skrajnych partiach tułowia powinny być mniejsze, niż na pozostałych częściach ciała. Nos psów w czarne cętki powinien być czarny, w brązowe łatki zawsze czekoladowy. Oczy psów białych w czarne cętki mogą być czarne,niebieskie lub brązowe, a psów cętkowanych brązowo - żółte lub brązowe; mogą występować też niebieskie. Sierść jest krótka, twarda, zbita i zwarta.

Zachowanie i charakter

Jest to pies odważny, przyjacielski, inteligentny, czujny, zrównoważony i towarzyski. Wykazuje wysoki stopień przywiązania do członków rodziny, dobrze czuje się w towarzystwie dzieci. Bardzo żywy, aktywny, dobrze umięśniony pies, pobudliwy. Sprawdza się jako pies rodzinny, jeśli jest odpowiednio prowadzony. Wskazane są psie sporty.Pozostawiony sam w domu może niszczyć sprzęty lecz to wina wyłącznie właściciela.W domu może być sam ok 9 godz.

Zdrowie i pielęgnacja

Dalmatyńczyki gubią dużo włosów.Lecz wystarczy w czasie linienia (na wiosne i jesienią ) wyczesac raz na dzień 10 min.Przez cały rok czeszemy sporadycznie 1 raz w tygodniu po 20 min. Spotykane problemy zdrowotne u tej rasy to kamica moczanowa, głuchota, młodzieńcza nefropatia, cisawica, skręt żołądka.

Średnia długość życia to ok. 10-12 lat